- Տեքստի չորս բառերում տառի փոխարեն վանդակ է դրված, դու՛րս գրիր այդ բառերը՝ լրացնելով բաց թողած տառերը:
բախցուն
երբ
պատշգամբ
ակնթարթ
- Տեքստից դու՛րս գրիր տրված բառերի հոմանիշները.
ա/զուլալ ջինջ
բ/լուռ լռիկ
գ/ակնդետ
դ/ընտանի տնային
- Դարձվածքները և համապատասխան բացատրությունները գրի՛ր իրար դիմաց.
ա/ լույս աշխարհ գալ -ծնվել,հայտնվել
բ/խելքը գլխին — դատող, բանիմաց, խելացի
գ/կողը հաստ — համառ, ինքնասածի, կամակոր
դ/ճաշը եփել — մեկին պաժել, լավ ծեծել++
ա/մեկին պաժել, լավ ծեծել
բ/համառ, ինքնասածի, կամակոր
գ/դատող, բանիմաց, խելացի
դ/ծնվել,հայտնվել
- Տեքսից դու՛րս գրիր չորս բարդ բառ:
ակնդարթ
վերչալույս
պատուհան
խորասույզ
- Տրված օտար բառերը փոխարինի՛ր հայերեն համարժեքներով.
ա/զակազ- պատվեր
բ/մալինա-ազնվամորի
գ/կենգուրու- ագեվազ
դ/ստարտ-մեկնարկ
- Տեքստից դու՛րս գրիր եզակի թվով գործածված չորս բառ:
եղնիկ, ծնողր, անտար, հայրիկ,
Տրված բառերից յուրաքանչյուրի դիմաց նշված է, թե այն ինչ խոսքի մաս է: Ո՞ր տարբերակում է սխալ նշված.
- ա/որսորդ – գոյական
բ/եղնիկ – գոյական
գ/առաջին –ածական - դ/ազատ –ածական
- Տեքստից դու՛րս գրիր մեկական հարցական և բացականչական նախադասութԳրի՛ր մեկ պարզ ընդարձակ նախադասություն, որի մեջ ստորակետ լ———————————————————————————————————————————————————————————————————————————————
- Ինչպիսի՞ն էր եղնիկը: Նկարագրի՛ր եղնիկին ̀ օգտագործելով տեքստի բառերը:
Այդ մի մատաղ ու խարտյաշ եղնիկ էր̀ խորունկ, սև ու ջինջ աչքերով, որ ծածկվում էին երկայն, նուրբ թարթիչների տակ:
Կամաց-կամաց մեր վրա սովորեց նա. էլ չէր փա□չում, չէր վախենում մեզնից. մանավանդ շա՜տ մտերմացել էր երեխաներիս հետ. նրանց հետ միասին վազվզում էր պարտեզում, նրանց հետ ճաշում էր, նրանց հետ քնում: - Ի՞նչն էր զարմացնում հեղինակին.
ա/ Եղնիկը շատ գեղեցիկ էր ̀ խորունկ, սև ու ջինջ աչքերով:
բ/Մտերմացել էր երեխաների հետ, նրանց հետ ճաշում էր, նրանց հետ քնում:
գ/Եղնիկը հանկարծակի մի ոստյունով ցատկեց լուսամուտի գոգը՝ աչքերը սուզելով շառաչյուն խավարի մեջ:
դ/ Եղնիկը թեև ընտելացել էր ընտանիքին ու տանը,բայց մեկ-մեկ թաքուն բարձրանում էր պաշգամբ և լռիկ նայում անտառներով փաթաթված սարերին:
- Ինչի՞ն կարող էր կարոտել եղնիկը:
Անտառը կարուտել էր Եղնիկը
- Ինչո՞ւ է հեղինակը հարգում եղնիկին:
Ես շատ էի հարգում նրան, խնդրեմ չծիծաղես վրաս, այո՛, այնքան, որ երբ նա բարձրանում էր պատշ□ամբը, հեռացնում էի երեխաներիս, և թողնում էինք նրան մենակ իր ապրումների հետ…
Երբ գրկում էի նրան, այդ նազելի էակին, և նայում էի լեռնային աղբյուրների նման վճիտ աչուկների մեջ` տեսնում էի այնտեղ մի թախծալի, երազուն կարոտ…
- Նկարագրի՛ր անտառը հողմի ժամանակ:
Գիշեր էր, սարերից անսանձ փչում էր քամին դուռն ու պատուհանները փակվում ու բացվում էին։ Կաղնիներն ու վայրի ընկուզենիները աղմկում ու գոռում էին հողմի դեմ։
14․- Տեքսից դու՛րս գրիր այն նախադասությունը, որը քեզ հուզեց:
Այսպես սկսեց ընկերս աշնանային մի երեկո, երբ նստած միասին նրա պատշգամբում, հիացած նայում էինք հեքիաթական վերջալույսով վարվռուն սարերին, որոնց վրա մակաղած հոտերի նման մեղմորեն հանգչում էին ոսկեգեղմ անտառները:
Սերո Կարագուլլյանի բլոգ 