Posted in ՄԱՅՐԵՆԻ

Թեսթ 2

  1. Տեքստի չորս բառերում տառի փոխարեն վանդակ է դրված, դու՛րս գրիր այդ բառերը՝ լրացնելով բաց թողած տառերը:

բախցուն

երբ

պատշգամբ

ակնթարթ

  1. Տեքստից դու՛րս գրիր տրված բառերի հոմանիշները.

ա/զուլալ    ջինջ
բ/լուռ        լռիկ
գ/ակնդետ
դ/ընտանի տնային

 

  1. Դարձվածքները և համապատասխան բացատրությունները գրի՛ր իրար դիմաց.

ա/ լույս աշխարհ գալ -ծնվել,հայտնվել

բ/խելքը գլխին —    դատող, բանիմաց, խելացի
գ/կողը հաստ —          համառ, ինքնասածի, կամակոր
դ/ճաշը եփել   — մեկին պաժել, լավ ծեծել++

ա/մեկին պաժել, լավ ծեծել
բ/համառ, ինքնասածի, կամակոր
գ/դատող, բանիմաց, խելացի
դ/ծնվել,հայտնվել

 

  1. Տեքսից դու՛րս գրիր չորս բարդ բառ:

ակնդարթ
վերչալույս

պատուհան

խորասույզ

  1. Տրված օտար բառերը փոխարինի՛ր հայերեն համարժեքներով.

ա/զակազ- պատվեր
բ/մալինա-ազնվամորի

գ/կենգուրու- ագեվազ

դ/ստարտ-մեկնարկ

  1. Տեքստից դու՛րս գրիր եզակի թվով գործածված չորս բառ:

եղնիկ, ծնողր, անտար, հայրիկ,

Տրված բառերից յուրաքանչյուրի դիմաց նշված է, թե այն ինչ խոսքի մաս է: Ո՞ր տարբերակում է սխալ նշված.

  1. ա/որսորդ – գոյական
    բ/եղնիկ – գոյական
    գ/առաջին –ածական
  2. դ/ազատ –ածական
  3. Տեքստից դու՛րս գրիր մեկական հարցական և բացականչական նախադասութԳրի՛ր մեկ պարզ ընդարձակ նախադասություն, որի մեջ ստորակետ լ———————————————————————————————————————————————————————————————————————————————
  4. Ինչպիսի՞ն էր եղնիկը: Նկարագրի՛ր եղնիկին ̀ օգտագործելով տեքստի բառերը:
    Այդ մի մատաղ ու խարտյաշ եղնիկ էր̀  խորունկ, սև ու ջինջ աչքերով, որ ծածկվում էին երկայն, նուրբ թարթիչների տակ:
    Կամաց-կամաց մեր վրա սովորեց նա. էլ չէր փա□չում, չէր վախենում մեզնից. մանավանդ շա՜տ մտերմացել էր երեխաներիս հետ. նրանց հետ միասին վազվզում էր պարտեզում, նրանց հետ ճաշում էր, նրանց հետ քնում:
  5. Ի՞նչն էր զարմացնում հեղինակին.

ա/ Եղնիկը շատ գեղեցիկ էր ̀  խորունկ, սև ու ջինջ աչքերով:

բ/Մտերմացել էր երեխաների հետ, նրանց հետ ճաշում էր, նրանց հետ քնում:
գ/Եղնիկը հանկարծակի մի ոստյունով ցատկեց լուսամուտի գոգը՝ աչքերը սուզելով շառաչյուն խավարի մեջ:

դ/ Եղնիկը թեև ընտելացել էր ընտանիքին ու տանը,բայց մեկ-մեկ թաքուն բարձրանում էր պաշգամբ և լռիկ նայում անտառներով փաթաթված սարերին:

  1. Ինչի՞ն կարող էր կարոտել եղնիկը:

Անտառը կարուտել էր Եղնիկը

  1. Ինչո՞ւ է հեղինակը հարգում եղնիկին:

Ես շատ էի հարգում նրան, խնդրեմ չծիծաղես վրաս, այո՛, այնքան, որ երբ նա բարձրանում էր պատշ□ամբը, հեռացնում էի երեխաներիս, և թողնում էինք նրան մենակ իր ապրումների հետ…
Երբ գրկում էի նրան, այդ նազելի էակին, և նայում էի լեռնային աղբյուրների նման վճիտ աչուկների մեջ` տեսնում էի այնտեղ մի թախծալի, երազուն կարոտ…

  1. Նկարագրի՛ր անտառը հողմի ժամանակ:

Գիշեր էր, սարերից անսանձ փչում էր քամին դուռն ու պատուհանները փակվում ու բացվում էին։ Կաղնիներն ու վայրի ընկուզենիները աղմկում ու գոռում էին հողմի դեմ։

14․- Տեքսից դու՛րս գրիր այն նախադասությունը, որը քեզ հուզեց:

Այսպես սկսեց ընկերս աշնանային մի երեկո, երբ նստած միասին նրա պատշգամբում, հիացած նայում էինք հեքիաթական վերջալույսով վարվռուն սարերին, որոնց վրա մակաղած հոտերի նման մեղմորեն հանգչում էին ոսկեգեղմ անտառները: